بیوچار و کربن فعال دو ماده متفاوت هستند. آنها از نظر مواد، فرآیندهای تولید و ساختار منافذ متفاوت هستند. در زیر به جزئیات این تفاوت ها می پردازیم.
ابتدا، اجازه دهید اطلاعات اولیه در مورد این دو ماده به دست آوریم. بیوچار یک ماده کربن مانند است که از زیست توده ساخته می شود و اغلب برای بهبود کیفیت خاک و افزایش عملکرد محصول استفاده می شود. می‌توان آن را با روش‌های پیرولیز، مانند سوزاندن یا پیرولیز مواد زیست توده مانند چوب، زباله و بقایای کشاورزی در دماهای بالا تولید کرد. کربن فعال یک جاذب متخلخل ساخته شده از مواد کربنی است که معمولاً در تصفیه آب، تصفیه هوا و سایر زمینه ها استفاده می شود. می توان آن را با استفاده از روش های شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی مانند فرآوری مواد کربن دار به کربن فعال با خواص جذب بالا از طریق فعال سازی شیمیایی یا عملیات فیزیکی تهیه کرد.
سپس، تفاوت‌های بین بیوچار و کربن فعال را از سه جنبه مقایسه می‌کنیم: مواد تولید، فرآیند تولید و ساختار منافذ. اول از همه، از نظر مواد تولید، بیوچار معمولا از مواد زیست توده مانند چوب، ضایعات و بقایای کشاورزی ساخته می شود، در حالی که کربن فعال از مواد کربنی مانند پوسته نارگیل و زغال سنگ ساخته می شود. این منابع و خواص مختلف مواد بر فرآیندهای تولید و خواص جذب آنها تأثیر می گذارد.
ثانیاً، از نظر فرآیند تولید، بیوچار معمولاً در شرایط بدون اکسیژن با پیرولیز ساخته می‌شود. این روش تولید می تواند مقادیر زیادی انرژی گرمایی تولید کند در حالی که مواد زیست توده را به بیوچار تبدیل می کند. روش های تولید کربن فعال متنوع تر است و می توان آن را با روش های شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی تهیه کرد. در این میان روش فعال‌سازی شیمیایی رایج‌ترین روش آماده‌سازی است که از معرف‌های شیمیایی برای واکنش با مواد کربنی استفاده می‌کند تا خاصیت جذب بالایی داشته باشند.
در نهایت، از نظر ساختار منافذ، هر دو بیوچار و کربن فعال دارای ساختارهای شل و متخلخل هستند، اما اندازه منافذ و توزیع آنها متفاوت است. بیوچار دارای منافذ بزرگ تری است که برای زیستگاه و تکثیر میکروارگانیسم ها مساعد است و تأثیر مثبتی در بهبود کیفیت خاک و افزایش عملکرد محصول دارد. کربن فعال دارای منافذ کوچکتری است و برای جذب گازها و مایعات با اندازه مولکولی مناسب است. ارزش کاربرد گسترده ای در زمینه هایی مانند تصفیه آب و تصفیه هوا دارد.
به طور خلاصه، تفاوت‌های آشکاری بین بیوچار و کربن فعال از نظر مواد، فرآیندهای تولید و ساختار منافذ وجود دارد. در کاربردهای عملی، مواد کربنی مناسب باید با توجه به نیازهای خاص انتخاب شوند.
